ben buradaysam şimdi, gezi oldu diyedir. sokaklara düştük de birbirimizi bulduk diyedir. ben buketle tanıştım diyedir. begüm, emre , ayşe sesimi duydu diyedir. gezi bana insanlara açılmaktan korkmayı unutturdu diyedir.
abdo, medeni, ahmet, ali ismail,mehmet, ethem düştü diyedir.
minicik bir kuzuyu ekmek almaya giderken vurdular diyedir.
şimdi bu sabah yoğurduğum ve sofraya koyduğum sıcak ekmek hem kardeşliğin,hem acının ekmeğidir.
berkin öldü bu sabah. vurulduğu günü hatırlıyorum avuçlarım yanarak, kalbim ortasından yarılarak anımsıyorum daha fotoğrafını bile görmediğim bir çocuğun kafatasında bir biber gazı kapsülü hayal edişimi.
şimdi tırnaklarımdan başlayarak yemek istiyorum kendimi. şehrin ortasında bir bomba gibi patlamak istiyorum. devletin sofrasında zehirli et olmak istiyorum. parçalarımı kurşun gibi yağdırmak istiyorum kalplerine.
bu sabah şu kervan geçmez köyün meydanından başlayıp koşmaya tüm evladını kaybetmiş anaların gözüne yaş, kalbine ferahlık olmak istiyorum.
olamıyorum.
dua edemiyorum.
insanların yüzlerini göremiyorum
boğazım düğüm düğüm çözemiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder